Τα Κολαούζα αποτελούν το κύριο εργαλείο κατασκευής θηλυκών σπειρωμάτων. Πρόκειται για ένα κοπτικό εργαλείο που διαμορφώνει το σπείρωμα μέσω αφαίρεσης υλικού. Τοποθετείται σε μια ήδη ανοιγμένη τρύπα και, «βιδώνοντας», κόβει το υλικό δημιουργώντας το σπείρωμα. Τα κολαούζα χειρός αποτελούνται από δύο ή τρία τεμάχια, και για να παραχθεί το σπείρωμα πρέπει να διέρχονται όλα τα νούμερα. Αυτό γίνεται για δύο λόγους. Αρχικά, επειδή το πρώτο κολαούζο απαιτεί μεγαλύτερο μήκος ώστε να λειτουργεί ως οδηγός, και αφετέρου, για να μειωθεί η απαιτούμενη ροπή κατά την κοπή, διευκολύνοντας έτσι τη χειροκίνητη χρήση.